Ik kende de naam van Jack Grelle tot nu toe niet, maar hij blijkt een talentrijke Amerikaanse singer-songwriter van honky-tonk-, country- en folkmuziek te zijn uit Saint Louis, Missouri. Op onze ‘Rootstime’-concertverslagenpagina ontdekte ik ook dat hij in februari 2018 blijkbaar het voorprogramma heeft gedaan voor Pokey Lafarge tijdens diens optreden in zaal ‘De Roma’ on Borgerhout. Daarenboven blijken er ook al drie albums van deze muzikant op de markt te zijn verschenen, echter zonder daarbij onder onze aandacht te zijn gekomen.

Aan die onbekendheid komt nu weliswaar verandering dankzij de release van zijn nieuwste plaat “If Not Forever”, een verrassend optimistisch en swingend album met tien liedjes die Jack Grelle allemaal zelf van teksten en muziek heeft voorzien. Er zit trouwens behoorlijk wat variatie tussen deze tien songs, te beginnen met de zachtjes rockende, catchy openingstrack “Loss Of Repetition”, gevolgd door een akoestisch countrywalsje in het nummer “I Apologize” dat met z’n 2 minuten het kortste liedje op “If Not Forever” is geworden.

Een aanstekelijke melodie bij zijn songs lijkt wel een absolute vereiste te zijn voor Jack Grelle want dat vormt toch wel de basis van de nadien volgende nummers “Mess Of Love” en het dynamische “Space and Time”. Van de hierboven vermelde honky-tonk-muziek is er op deze plaat nochtans niets te horen omdat hij deze keer opteerde voor een aantal folkballads met “It Ain’t Workin’” (zie 1e video), “Good Enough For Now” en single “To Be That Someone” (zie 2e video) met een knap violenintermezzo.

Anderzijds wordt er vlotjes afgewisseld met meer swingende rocksongs zoals “Out Where The Buses Don’t Run” en gitaarrocker ”Same Mistakes”. En zoals het wel eens vaker het geval is werd ook hier het allermooiste liedje voor het einde van het album opgespaard: het intimistische “No Time, No Storm” steekt wat ons betreft met kop en schouders uit boven alle andere toch ook wel zeer genietbare tracks op “If Not Forever”, het nieuwe vierde album van Jack Grelle.

(valsam)